Κατευθύνσεις προγραμματισμού Κοινωνικού Εργαστηρίου Μηχανικών 2015

Το 2008 – 2009 λειτούργησε στο Τεχνικό Επιμελητήριο επιτροπή μηχανικών - οικονομολόγων που στήριξε τη Διοικούσα Επιτροπή σε θέματα δημόσιων προϋπολογισμών, προγράμματος Δημοσίων έργων και ανάπτυξης. Μετεξέλιξή της το 2010 αποτέλεσε η συγκρότηση, σε εθελοντική βάση, οµάδας εργασίας διπλωµατούχων µηχανικών με τη συµπαράταξη διακεκριµένων δασκάλων και ερευνητών και την οργανωτική στήριξη και φιλοξενία του Ινστιτούτου Εκπαίδευσης και Επιµόρφωσης Μελών του ΤΕΕ (ΙΕΚΕΜ ΤΕΕ).

Η οµάδα εργασίας ασχολήθηκε συστηµατικά µε τις συνέπειες της κοινωνικοοικονομικής κατάρρευσης και διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, τα συνοδά αδιέξοδά της, όπως η άνιση μάχη των νέων -κυρίως- µηχανικών, για την επιβίωση και την άσκηση του επαγγέλματός τους (των γνώσεων και δεξιοτήτων τους).

Από το 2010 έως σήμερα πραγµατοποιήθηκαν ογδόντα πέντε (85) συναντήσεις εργασίας των µελών της οµάδας. Στο πλαίσιο µιας διεξοδικής ανάλυσης των αιτίων της κατάρρευσης και συνακόλουθης ιχνηλάτησης ρεαλιστικών διεξόδων από το τέλµα, διαµορφώθηκαν συγκεκριµένες θεµατικές ενότητες και οργανώθηκε η παρουσίασή τους σε δεκαέξι (16) δηµόσιες εκδηλώσεις.
Εβδοµήντα πέντε (75) επιλεγµένοι οµιλητές, µε την ενεργό συµµετοχή του κοινού µέσω ερωτήσεων, παρεµβάσεων και σύντοµων τοποθετήσεων, έθεσαν κατά την τελευταία τριετία ορισµένες θεωρητικές και πρακτικές βάσεις για την τεχνογένεση και ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Σταχυολογούνται τρεις επισημάνσεις

1. Είναι αναγκαία η ιστορική γνώση σε βάθος χρόνου και το ευρύτερο δυνατό γεωοικονομικό επίπεδο.
2. Η οικονομική μεγέθυνση δεν είναι ταυτόσημη με την ανάπτυξη. Η τελευταία δεν προϋποθέτει, κατ' ανάγκη την πρώτη, ενώ υπονομεύεται ευθέως απ’ αυτήν όταν δεν καλύπτεται από ισοδύναμη αύξηση της ενδογενούς παραγωγής.
3. Καινοτομία, τεχνογένεση - ακόμα και με χαμηλού κόστους τεχνολογίες αιχμής - αποκτούν νόημα μόνο ως ενδογενείς συντελεστές της ανάπτυξης.
Μια συσκοτισµένη, από την αφόρητη πολυλογία για το φαίνεσθαι της καθηµερινότητας, αλήθεια: κύριος αναπτυξιακός µοχλός της όποιας ανασυγκρότησης υπήρξε, κατά την µεταπολεµική, περίοδο και εξακολουθεί να παραµένει σήµερα, εν δυνάμει και κατά µείζονα λόγο, το πλούσιο δυναµικό της χώρας σε νέους επιστήµονες- µηχανικούς, ικανούς ν’ αξιοποιήσουν τα παραδοσιακά και νέα παραγωγικά εργαλεία.

Πηγή: http://www.iekemtee....-μηχανικών-2015